寒字的演变（寒字追根溯源）

寒

“寒”是会意字。金文形体从宀，从人、茻（众草）、（冰），会天寒地冻之意。小篆继承金文。隶变后楷书写作“寒”。

《说文·宀部》：“寒，冻也。从人在宀下，以茻荐覆之，下有仌。”（寒，冷冻。由“人”在“宀”下，用草垫着盖着，下有“仌”来会意。）

“寒”的本义指寒冷。如《史记·刺客列传》：“风萧萧兮易水寒。”引申指战栗恐惧。如“胆寒”。又引申指贫困。古时将家境贫困或门第卑微的读书人称为“寒士”、“寒门”。

和"寒"字有关的成语:

bù hán ér lì

不寒而栗

jī hán jiāo pò

饥寒交迫

xū hán wèn nuǎn

嘘寒问暖

tiān hán dì dòng

天寒地冻

jìn ruò hán chán

噤若寒蝉

wèn hán wèn nuǎn

问寒问暖

suì hán sān yǒu

岁寒三友

chūn hán liào qiào

春寒料峭

shǔ jiǔ hán tiān

数九寒天

shí nián hán chuāng

十年寒窗

guǎng hán xiān zǐ

广寒仙子

bīng hán yú shuǐ

冰寒于水

zhàng mǎ hán chán

仗马寒蝉

yī hán rú cǐ

一寒如此

xīn hán dǎn zhàn

心寒胆战

xīn rú hán huī

心如寒灰

xīn hán dǎn luò

心寒胆落

tōu hán sòng nuǎn

偷寒送暖

suì hán sōng bǎi

岁寒松柏

shǔ lái hán wǎng

暑来寒往

shí hán yī bào

十寒一暴

shǔ wǎng hán lái

暑往寒来

sōng bǎi hán méng

松柏寒盟

shí zǎi hán chuāng

十载寒窗

bái wū hán mén

白屋寒门

bó hán zhòng rén

薄寒中人

dǎn hán fā shù

胆寒发竖

dà hán suǒ qiú

大寒索裘

gǔ hán máo shù

骨寒毛竖

háo hán tí jī

号寒啼饥

jī hán jiāo zhì

饥寒交至

jī hán jiāo qiē

饥寒交切

jī hán jiāo còu

饥寒交凑

jì hán zhèn pín

济寒赈贫

jiāo hán dǎo shòu

郊寒岛瘦

,